‘Waar ga je heen?’
‘Naar de Algarve.’
‘Oh, de Algarve. Daar is iedereen al geweest.’
‘Op alle dertig golfbanen?’
‘Zoveel?’

Ja, je kunt je echt uitleven in die zuidelijkste provincie van Portugal. Een stuk of dertig golfbanen liggen er rijp voor de slacht. Misschien wel meer, want we checken niet elke dag. Ze zijn nog lang niet uitgebouwd. Miljoenen aan greenfees komen elk jaar binnen en op die stapel kan nog veel meer toeristengeld worden gestort.

Het gaat toch telkens om bedragen van tegen de of net over de honderd euro, een bedrag waarmee je zo’n beetje de hele lading sinaasappels kunt opkopen die boerenvrouwtjes vanaf de laadbak van hun afgetobde bestelbusje aan de man brengen. Voordat je een plastic zak vol van de oranje vitamine-C-bommen koopt, mag je eerst nog proeven ook. Ze snijdt hem open, levert een servetje, vangt de sap, die langs je kin druipt desnoods nog voor je op en presenteert een bakje water voor de kleefhanden. Dat alles voor weinig. Voor zo’n traktatie hoef je alleen je luie golfkont even een paar uurtjes uit de buggy met golftomtom te hijsen en wat luttele kilometers het plezierige binnenland in te rijden.

Toegegeven, behalve sinaasappels, mooie uitzichten en hier en daar een uitspanning of een uitgestorven dorpje is er niet veel te beleven, tenzij je van een kapel vol gebeente en doodshoofden uit de zestiende eeuw houdt, want dan is La Capela dos Ossos in Alcantarilha top. Alcantarilha ligt vlakbij een attractief drietal golfbanen bij Carvoeiro. Om de beste maar meteen te noemen: Vale da Pinta  is de naam, in 1992 ontworpen door de Amerikaan Ronald Fream. De baan, al menigmaal gastheer van de Senior Tour, staat bekend om zijn grote hoeveelheid, soms honderden jaren oude bomen (er schijnt een olijfboom van 1200 jaar oud te staan), de prachtig onderhouden, zacht glooiende hellingen en snelle greens. Er zijn heel veel doglegs. Veel tees en greens zijn verhoogd. Er liggen veel bunkers met mooi geel zand. Het is geen makkelijke baan. Ik hoorde iemand zeggen dat je er al je stokken nodig hebt. Volgens mij gebruiken alleen topgolfers hun stokken als precisie-instrumenten en kunnen eenvoudige amateurs maar het best vertrouwen op de paar clubs waar ze de bal met enige regelmaat aardig mee raken en hopen dat die bal ongeveer in de buurt komt waar ze hem willen hebben. Maar goed, de brave man wilde waarschijnlijk zeggen dat het een nogal veeleisende baan is. Of hij was zo wanhopig op zoek naar de juiste slag, dat hij gedurende zijn achttien holes in arren moede elke stok wel een beurt gaf.

Tegen deze course aan ligt Gramacho, een zeer fotogenieke baan, ook van Ronald Fream, maar deze keer hielp de Zimbabwaanse topgolfer Nick Price – nog niet zo gek lang geleden de nummer één van de wereld – mee. Deze course is wat opener en vriendelijker, met mooie gevarieerde holes in vlekkeloze conditie. Een leuk element hier is, dat er voor de 18 holes 27 greens zijn aangelegd. Daardoor kan je soms voor je approach met de handen in het haar kijken naar het overdonderende beeld van twee greens, omgeven door  een beangstigende hoeveelheid grote bunkers. Knap gedaan allemaal.

Concurrentie
Het zijn prettige banen voor golfers, met een gastvrije ontvangst en punctuele organisatie. Ook prettig is, dat de villa’s die op de golfbaan zijn gebouwd, niet tegen de fairways aan zijn gebouwd, maar op behoorlijke afstand blijven. Vijfhonderd huizen moeten op dit stuk grond komen, vertelde João Neuparth, de commerciële directeur van Pestana Hotels & Resorts, een vooraanstaande partij in de opbouw en uitbouw van de Algarve als golfbestemming. Van bescheiden appartementjes voor minder dan honderdduizend euro tot villa’s die het tienvoudige kosten, alles is beschikbaar. Met grote inventiviteit wordt de combinatie gezocht tussen hotels, villa’s, toeristen en de golfsport.

Je moet daar als golfexploitant of hoteleigenaar niet benauwd zijn voor wat concurrentie. Niet alleen moeten ze de hele mediterrane wereld tot en met Turkije bevechten – en de speerpunten zijn dan gastvrijheid, kwaliteit en veiligheid, want zon hebben ze allemaal – maar in eigen land moet de Algarve opboksen tegen de regio Lissabon, waar de golfbanen net zo voorspoedig uit de grond komen als de aardbeien in buurmans volkstuintje, en binnen de Algarve zelf woedt dan nog een onderlinge strijd. Het oosten, de Spaanse kant, met publiekstrekkers als San Lorenzo,  Quinta do Lago, Vale do Lobo en de vijf paradijzen van Vilamoura, heeft al een paar keer de prestigieuze titel ‘Beste Golfbestemming van de Wereld’ behaald en het westen wil niet achterblijven. Daar gaan de ontwikkelaars zich op concentreren. Een stuk of tien golfbanen ziet Neuparth nog wel verschijnen in de Algarve.

Hoe dat daar allemaal maar kan en gaat, in het gloeiend hete gebied, waar water een schaars product is, maar waar de golfbanen er stuk voor stuk fantastisch uitzien, dat is raadselachtig. Maar de man van Pestana Resorts wijst dan op ontzaglijke investeringen in ontziltingsinstallaties en op een technologisch hoogstaande, milieuvriendelijke benadering van het golfbedrijf, die heeft geleid tot grote besparingen in water- en energiegebruik.

De derde golfcourse van Pestana, op luttele kilometers afstand van de twee bovengenoemde, is Silves Golf. Silves is op enkele holes na veel vlakker dan de andere twee. Twee grote vijvers bepalen voornamelijk het beeld. De holes zijn in puike conditie. Die conditie is zeker in belangrijke mate te danken aan de enthousiaste greenkeeper die met zijn sproeiwagen enorme stuifwolken onwelriekende druppels over het gras jaagt. Hij bezweert dat het ecologisch volkomen verantwoord is en wijst op het officiële ECO-getuigschrift dat de golfbaan is verleend.

Op deze prachtige golfbaan zijn de greens echt snel en ze worden omgeven door grote, diepe bunkers, in wellustige hellingen gegraven. Ik zou bijna zeggen: sla je golfbal expres in zo’n krater alleen al voor het genoegen hem er met een fraaie boog naar de green uit te zien gaan. Omdat de holes vaak tamelijk kort zijn, kom je al snel in de verleiding om voor die greens te gaan. Dan moet je dus een tamelijk precies mannetje zijn. Of een tamelijk precies vrouwtje.

Golfers Magazine, Jan Heemskerk

Van de Pin High redactie: lees meer over de golfbanen in de Algarve.