Mijn werk als redacteur voor Golfers Magazine heeft me op mooie plaatsen in de wereld gebracht. Van Amerika tot Azië, van Zuid-Afrika tot de zuiderburen en alles wat daar tussen zit.

Het is dan ook niet gek dat je nog wel eens de vraag krijgt wat nu de mooiste bestemming is. Maar hoe graag ik ook zou willen, een eensluidend antwoord is nauwelijks te geven. Iets met smaken die verschillen… Natuurlijk, de reizen naar Thailand (mooie banen, lieve mensen), Zuid-Afrika (wat een contrasten), Mauritius (bounty paradijs) of Amerika (het blijft een bijzonder land) blijven me eenvoudig bij. Omdat ik er niet eerder kwam, omdat je door de duur van de reis in de regel langer wegblijft en omdat ik er zoveel indrukken opdeed. De combinatie van een land ontdekken -al is het dan aan de hand van een gastheer- met het spelen van bijzondere banen blijft bijzonder.

Een paar dingen die me zo te binnen schieten?

De caddie op Black Mountain in Thailand die op elke tee alleen maar zei ‘aim left tree, aim left tree’, ook als er in de verste verte geen boom te bekennen was. De negen euro die een greenfee koste op Westbank, een geweldige links in Zuid-Afrika, waar desondanks bijna niemand speelde omdat het middenin een straatarme wijk lag. Het weekje Myrtle Beach, golfwalhalla aan de Amerikaanse oostkust, ook bijzonder. Voor wie denkt dat je in Turkije of de Algarve een hoge concentratie golfbanen hebt… you ain’t seen nothing yet. Of Mauritius. Witte stranden, rustig rollende golfen, een drankje in de hand… het is bijna jammer dat je ook nog de baan op moet. Bijna dan, want niet voor niets bezoekt ook de Europese Tour het eiland ieder jaar voor een wedstrijd op de Heritage Golfclub.

Toch zit wat mij betreft hier dé droombestemming nog niet eens bij en hoef je daar niet ook zo lang voor in het vliegtuig te zitten. Sterker, met een beetje goede wil kun je zelfs de auto nemen. Daarmee stuur je niet naar België (heerlijke kustbanen en lekker eten), Frankrijk (wat dacht je van Le Golf National) of Spanje (met zijn Costa del Golf), maar naar de overkant van de Noordzee. Met de boot naar Newcastle en dan in een paar uur naar Schotland of benedenlangs naar Calais voor de boot of de tunnel en dan spelen in Kent of Cornwell. Prachtige banen, golfcultuur tot in elke pub en de meest gastvrije mensen die ik ooit op een golfbaan trof. Dat je geen zongarantie hebt? Ach, daarvoor boek ik wel een strandvakantie, op de baan mogen alle seizoenen voorbijkomen.

Wanneer gaan we weer?

Golfers Magazine, Martijn Paehlig

Van de Pin High redactie: Golfers Magazine hoofdredacteur Martijn Paehlig schrijft enkele keren per jaar een reisverhaal voor de Pin High blog. Pin High biedt golfreizen naar o.a. Portugal, Duitsland, Nederland, Curacao en Marokko.